Ἁλωτὸν γὰρ τὸ ζητούμενον, ἐκφεύγει δὲ ταμελούμενον.
(απόδοση στα νέα ελληνικά: Ό,τι ζητάς μπορείς να το πετύχεις, σου ξεφεύγει μόνο ό,τι παραμελείς)
Από την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή
Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009
Ό,τι ζητάς...
Αναρτήθηκε από
Υπουργός Ονείρων
στις
7:38 μ.μ.
Τι έχεις να πεις;
2 ΕΚΑΝΑΝ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ. ΠΡΟΣΘΕΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΧΟΛΙΟ.
Ετικέτες
Αχτίδα της εβδομάδας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Αγαπητέ "Υπουργέ" Θα μου επιτρέψετε μια μικρή διόρθωση.Νομίζω ότι ο συγκεκριμένος στίχος (110) εμπεριέχεται στο έργο "Οιδίπους Τύραννος" του αρχαίου τραγικού Σοφοκλή και όχι στην "Αντιγόνη".
Ή τουλάχιστον έτσι λένε τα δικά μου αρχεία.
Η παρατήρηση μου παρακαλώ να θεωρηθεί καλοπροαίρετη, μόνο για την αποκατάσταση της αλήθειας.
Πράγματι η σοφή αυτή φράση
έχει εφαρμογή σε όλες τις παραμέτρους της ζωής μας.
Σε οτιδήποτε αφοσιωνόμαστε ψυχή τε και σώματι,το φροντίζουμε με αγάπη, το επιδιώκουμε με σταθερότητα, επιμονή και υπομονή είναι βέβαιο ότι στο τέλος θα γίνει κατορθωτό.
Όσο ψηλά κι αν βρίσκονται οι στόχοι μας για το επιδιωκόμενο, πρέπει να φροντίζουμε να είναι ορατοί σ' όλη την διάρκεια του αγώνα, της προσπάθειας.
Μην αφήσουμε τα εμπόδια, τις δυσκολίες, την κόπωση, τα σύννεφα της αβεβαιότητας, να μας σκοτίσουν τον δρόμο, να μας αποπροσανατολίσουν και τους παραμελίσουμε.
"Και οι καρποί είναι γλυκείς, όταν τους δέρψει το κουρασμένο χέρι μας".
Και η ψυχή γεμάτη ικανοποίση, θα μας χαμογελάσει.
ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ
Πολύ ωραία η παρατήρησή σου Ενδελέχεια! Συγχαρητήρια!
Ο συγκεκριμένος στίχος είναι από την Αντιγόνη στο σημείο που η Ισμήνη φοβισμένη από τις απειλές του Κρέοντα διστάζει και προτρέπει την αδελφή της Αντιγόνη να μην θάψουν τα αδέρφια τους.
Τότε εκείνη την πιάνει από το γιακά (λέμε τώρα) την κοιτά στα μάτια (λέμε τώρα) και με δυνατή όλο πειθώ φωνή της λέει: Αδερφούλα... "αλωτόν γάρ το ζητούμενον εκφεύγει δε τ' αμελούμενον".
Και παίρνουν την απόφαση να πετύχουν αυτό που θα κυνηγήσουν γιατί εάν το παραμελήσουν ... θα χαθεί.
Συγχώρεσέ με που δεν έχω εύκαιρο τον στίχο να σε παραπέμψω. Θα το κοιτάξω πάντως και στον Οιδίποδα τύραννο. Αφού υπάρχει κι εκεί θα είναι μάλλον από τις αγαπημένες ρήσεις του Σοφοκλή...
Δημοσίευση σχολίου