Ἥλιέ μου ἥλιέ μου κατάδικέ μου πάρ’τά μου πάρ’τά μου ὅλα
κι ἄσε μου ἄσε μου τὴν περηφάνια
Νὰ μὴ δείξω δάκρυ
Νὰ σ’ ἀγγίξω μόνο καὶ ἂς καῶ
φώναξα κι ἅπλωσα τὸ χέρι
...
Καὶ ὀρθὸς πάλι ἀπόμεινα
μ’ ἕνα καμένο χέρι
ἐδῶ στὴν ἄκρη ποὺ μ’ ἀπώθησαν οἱ συμφορὲς
νὰ πολεμῶ τὸ Δὲν καὶ τὸ Ἀδύνατόν του κόσμου ἐτούτου.
Το "φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη ομορφιά" του Οδυσσέα Ελύτη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος
2 σχόλια:
«… Μην αφήσετε να σας κυριέψει στη μοναξιά σας ανησυχία και ταραχή, επειδή νιώθετε μέσα σας έναν αόριστο πόθο να ξεφύγετε από τη μόνωση σας. Ίσα-ίσα, αυτός ο πόθος – αν το μεταχειριστείτε γαλήνια και στοχαστικά, σα μέσο για κάποιο σκοπό- θα σας βοηθήσει να απλώσετε τη μοναξιά σας σε πιο πλούσιο και πιο πλατύ χώρο… Είναι γόνιμη η μοναξιά, επειδή είναι δύσκολη… Γόνιμος είναι και ο έρωτας: επειδή και ο έρωτας είναι δύσκολος. Έρωτας του ανθρώπου για τον άνθρωπο: ίσως να’ ναι το δυσκολότερο από όσα μας έταξεν η μοίρα,… το έργο που όλα τα΄άλλα δεν είναι παρά προετοιμασία και προπαρασκευή του.
Γι΄αυτό, αγαπητέ Κύριε, αγαπήστε τη μοναξιά σας, κι υπομείνετε καρτερικά, με καλόηχο παράπονο, τον πόνο που σας ποτίζει…. Επικίνδυνες και βλαβερές είναι μονάχα εκείνες οι θλίψεις που, για να τις βουβάνουμε, τις σέρνουμε μέσα στον όχλο. ..Γιατί, τις στιγμές αυτές, κάτι Καινούριο σταλάζει εντός μας, κάτι Άγνωστο μας διαπερνά. Δειλή και τρομαγμένη η ψυχή μας βουβαίνεται, όλα μέσα μας παραμερίζουν, βαθιά γαλήνη απλώνεται και το Καινούριο, το Άγνωστο, ορθώνεται στη μέση σιωπηλό.»
Απόσπασμα από το «Γράμματα σε ένα νέο ποιητή» Rainer Maria Rilke.
Ο κόσμος μάλλον άρχισε διακοπές!!! Καλό Καλοκαίρι λοιπόν.
Το απόσπασμα του Ελύτη όπως πάντα τέλειο. Η προσέγγιση της Ενθαλπίας μου άρεσε πάρα πολύ. Μπράβο Ενθαλπία!
Πάντως και ο τρόπος που βιώνει τη μοναξιά ο Ελύτης μοναδικός!
Δημοσίευση σχολίου