Κόκκινες ψαρόβαρκες πιό μακριά ὡς τή θύμηση
Ἔλυτρα χρυσά του Αὐγούστου στόν μεσημεριάτικο ὕπνο
Μέ φύκια ἤ ὄστρακα. Κι ἐκεῖνο τό σκάφος
Φρεσκοβγαλμένο, πράσινο, πού διαβάζει ἀκόμη στήν εἰρήνη
τοῦ κόλπου τῶν νερῶν Ἔχει ὁ Θεός
Περάσανε τά χρόνια φύλλα ἤ βότσαλα
Θυμᾶμαι τά παιδόπουλα, τούς ναῦτες πού ἔφευγαν
Βάφοντας τά πανιά σάν τήν καρδιά τους
Τραγουδοῦσαν τά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα
Κι εἶχαν ζωγραφιστούς βοριάδες μές στά στήθια.
Από τους Προσανατολισμούς του Οδυσσέα Ελύτη, εκδόσεις Ίκαρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου