Βάδιζα προς το σπίτι σιγοτραγουδώντας τους στίχους του Παυλίδη από το Αντικαταπληκτικά. Ο σημερινός αγιασμός ήταν μαρτύριο. Ο παπάς άργησε μια ώρα, ο διευθυντής φλυαρούσε χωρίς να τον ακούει κανένας, οι καθηγητές σώνει και καλά να μας δώσουν βιβλία, αύριο πεντάωρο. Καταπληκτικά!
Φέτος που θα πάω στην Τρίτη Λυκείου νιώθω επιτέλους πως θα ελευθερωθώ από την τυραννία των βασανιστικών σχολικών χρόνων. Επιτέλους στο τέλος του χρόνου θα αρχίσει η ζωή μου, χωρίς άγχος, χωρίς πίεση χωρίς έγνοιες και σκοτούρες. Καταπληκτικά!
Η τελευταία χρονιά στο σχολείο θα είναι μέσα στο κέφι αφού εδώ θα χαλαρώνω από το διάβασμα του φροντιστηρίου, εδώ θα περνάω τις ώρες μου ανάμεσα σε επαγγελματίες καθηγητές και αδιάφορους συμμαθητές. Θα πάμε και πενταήμερη, θα ξεδώσω, θα πιω, μπορεί και να πάω με καμία, θα καπνίσω, τη σημασία έχει πού θα πάμε; Παντού είναι τρέλα στην πενταήμερη και φέτος είναι η χρονιά μου. Καταπληκτικά!
Τελευταία τάξη, τελευταίος αγιασμός. Ως το τέλος αυτής της χρονιάς θα γίνω σαΐνι στο σκονάκι, στην αδιαφορία, στη καταστροφή και στη καλοπέραση. Για σεβασμό και αρχές δε μιλώ. Θα με περάσουν για βλάκα. Ο μπαμπάς λέει πως άμα δουλέψω και βελτιώσω αυτά τα προσόντα θα ανέβω πολύ ψηλά στην κοινωνία και δε θα δυσκολευτεί να με βάλει μετά στη θέση που του έταξε ο βουλευτής που ψηφίζει. Καταπληκτικά!
Γιατί να κάνω πως διαβάζω φέτος; Τώρα με θυμήθηκαν όλοι; Τώρα μου λένε πως πρέπει να βάλω τα δυνατά μου, να νιώσω σημαντικός, να πληρώνω στα ιδιαίτερα και στα φροντιστήρια για να μου λένε επί πληρωμή πως αξίζω, να μου μάθουν τα πάντα εκτός από τη ζωή που αξίζει να ζω, να με κάνουν στο τέλος επιτυχόντα δίχως να μου έχουν μάθει τι σημαίνει επιτυχία. Θα γίνω φοιτητής. Αρκεί να γράψω και 0,9. Καταπληκτικά!
Φέτος είναι η τελευταία χρονιά που θα δω τους καθηγητές μου. Αυτούς που κάθε χρόνο με έκαναν να νιώθω χάρη που με περνάνε στην επόμενη τάξη, αυτούς που ποτέ δεν μου μίλησαν με χαμόγελο, ποτέ δεν έδειξαν την καρδιά τους, ποτέ δεν διακινδύνεψαν το παραμικρό για να γίνω καλύτερος σαν άνθρωπος. Στα μάτια τους ήμουν μόνο ένας κακός μαθητής, το πρόβλημα της τάξης. Τίποτε άλλο. Αδιαφορούσαν για όλα τα δικά μου εκτός από τη κακή μου βαθμολογία. Τελευταία φορά που τους βλέπω. Καταπληκτικά!
Αυτή τη χρονιά θα ξαναμπώ σε αίθουσες με λίγους μαθητές, θα έχω ικανότατους δασκάλους, όλα τα τεχνολογικά μέσα θα κάνουν την εκπαίδευσή μου ποιοτικότερη, δε θα χρειαστεί να ξεπαραδιάζονται οι δικοί μου στα φροντιστήρια, δεν θα έχω καταλήψεις, αποχές, απεργίες. Είμαι ευλογημένος! Ζω στον εκπαιδευτικό Παράδεισο της Ευρώπης. Καταπληκτικά!
Στη ζωή κάποια πράματα τελειώνουν το ίδιο άσχημα όσο αρχίζουν κι άλλα αρχίζουν ενώ ξέρεις ήδη το τέλος. Ανάποδα. Καλή αρχή! Σε όλα τα καταπληκτικά του εκπαιδευτικού μας συστήματος η ευχή είναι μία: καλή αντικαταπληκτική αρχή!
Ολόκληρη η ανάρτηση...
Πιστεύεις στα όνειρα;
