Όλο και περισσότερο νιώθωσαν αυτόν που κέρδισε το λαχείο
και έχασε τον λαχνό.
Τα «Ποιήματα» του Νίκου Δήμου κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ωκεανίδα
Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010
Ο χαμένος λαχνός
Όλο και περισσότερο νιώθωσαν αυτόν που κέρδισε το λαχείο
και έχασε τον λαχνό.
Τα «Ποιήματα» του Νίκου Δήμου κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ωκεανίδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Ο χαμένος λαχνός είναι ένας ή πολλοί;
Η ζωή καλή μου Volta, είναι κύκλος. Πριν λίγες ημέρες έχασα κι εγώ ένα αγαπημένο πρόσωπο από την οικογένειά μου.
Το πρόβλημα είναι πως κερδίζουμε το λαχείο πάντα όταν έχουμε χάσει το λαχείο. Δε σκεφτήκαμε, αμελήσαμε, δεν καταφέραμε να το εξαργυρώσουμε νωρίτερα. Μετά μας μένουν τα λόγια που δεν του είπαμε, οι στιγμές που δεν μοιραστήκαμε, η συγγνώμη ή το ευχαριστώ που δε δέχτηκε, όλες οι ελάχιστες λεπτομέρειες που σχηματίζουν την ιστορία των ανθρωπίνων σχέσεων.
Μετά είανι πάντα δραματικά αργά. Όταν καταλαβαίνεις πως είχες δίπλα σου το κερδιμένο λαχείο, το έχεις χάσει. Η απουσία του σου δείχνει πάντα την αξία του.
Μη ρωτάς γιατί δεν το συνειδητοποιούμε έγκαιρα. Θέλει διορατικότητα, τόλμη και ίσως κάμποση τύχη. "Είναι κάτι σταυροδρόμια μαγεμένα που συναντιόμαστε και ύστερα χανόμαστε, εμείς που ζήσαμε μαζί τόσα πολλά μα πια δεν γνωριζόμαστε...".
Νομίζω πως ο θάνατος είναι ο πιο αξιόπιστος λαχειοπώλης χαμένων λαχνών.
Συλληπητήρια και σε σένα τότε. Ειλικρινά σε καταλαβαίνω απόλυτα. Μπροστά στο θάνατο φανερώνονται όλα πόσο αληθινά ή ψεύτικα ήταν. Μόνο που όπως λες όταν μαθαίνουμε το μάθημα έχουμε ήδη γράψει το διαγώνισμα...
Ας αλλάξουμε λοιπόν. Τι περιμένουμε λοιπόν να χάσουμε και τους υπόλοιπους λαχνούς που έχουμε στα χέρια μας; Και αν "πεθαίναμε" αύριο τι θα πρωτοκάναμε; Γιατί να φτάνουμε μετά να κλαίμε για τον χαμένο χρόνο; Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να κάνουμε την αρχή.
Δημοσίευση σχολίου