Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Το σημάδι της βάρκας

Όταν φύγω από αυτόν τον κόσμο
όπως όταν περνά μια βάρκα
-που λέει και ο ποιητής-
δεν αφήνει κανένα σημάδι πίσω της πάνω στο νερό
έτσι και εγώ...
Αλλά, δεν έχω τύψεις. Αυτό είναι! Απάθεια!
Αν ήθελε ο Κύριος, μπορούσε να με κάνει άλλο πράγμα.
Αλλά εκείνος προπορεύεται κι εγώ τρέχω πίσω Του
και κοιτάω τα θαύματα που κάνει!
Είμαι μόνο ένας θεατής...

Από την Ασκητική της αγάπης της Γερόντισσας Γαβριηλίας, εκδόσεις Τάλαντο

3 σχόλια:

Τρίτο πρόσωπο είπε...

Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι από τα καλύτερα στο ούτως ή άλλως εξαιρετικό βιβλίο της Γερόντισσας Γαβριηλίας. Για άλλη μια φορά ο υπουργός μας εκπλήσσει ευχάριστα με τη ποιότητα των αναρτήσεών του. Αν και όλο το blog αποτελεί μια γενικότερη ευχάριστη έκπληξη.
Η γερόντισσα έζησε αυτή την απάθεια που έπαψε να επιθυμεί οτιδήποτε. Είναι τεράστια σοφία ζωής να καταλαβαίνεις πως είσαι απλά ένα μέρος ενός μεγάλου σχεδίου. Τέλειος ο παραλληλισμός με το κύμα από τη γραμμή της βάρκας. Θα είναι μια πολύ ευχάριστη πρόκληση για όλους μας να αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Τι φοβερή αυτή η κουβέντα που λέει για την απάθεια! Στάση ζωής!

Ανώνυμος είπε...

Τέλειο! Μπράβο για την επιλογή!

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό αν και λίγο μακάβριο το θέμα. Το κομμάτι είναι τέλειο από ένα ούτως ή άλλως φοβερό βιβλίο. Έτυχε να το διαβάσω στην περίοδο των διακοπών και πραγματικά μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Το συνιστώ σε όλους.
Πάντως αυτό το απόσπασμα είναι αντιπροσωπευτικό του νοήματος όλου του βιβλίου. Μακάρι να το συνειδηοποιήσουμε όλοι.