Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Οι τοίχοι της θέλησης

Οι ψηλοί τοίχοι που ορθώνονται μπροστά μας υπάρχουν μόνο για να μας δείχνουν πόσο πολύ θέλουμε κάτι.

Από το βιβλίο "Η τελευταία διάλεξη" του Ράντυ Πάους, μεταφρασμένο στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη

3 σχόλια:

filologina είπε...

Το σημαντικό είναι να ξεπερνάμε υτούς τους τοίχους που αναφέρονται. Και εγώ θαυμάζω όλους αυτούς που το καταφέρνουν. Τι γίνεται όμως με όλους εκείνους που δεν μπορούν; Όλους αυτούς που θεωρούν αξεπέραστα κάποια εμπόδια τα οποία βρίσκονται πάνω από τις δυνάμεις τους;
Ίσως να είναι και μάταιο να αγωνίζεσαι όταν τα αποτελέσματα δεν είναι στο χερι σου. Νομίζω πως δεν τα μπορούμε όλα.

Υπουργός Ονείρων είπε...

Ελύτης καλή μου filologina το είχε πει κάπως αλλιώς: "πιάσε το πρέπει από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι". Όλα ξεκινούν και μάλλον ολοκληρώνονται στην επιθυμία.
Εννοείται πως υπάρχουν πράγματα που υπερβαίνουν τις δυνάμεις μας όμως "εάν δεν πιστέψουμε στο αδύνατο δε θα μπορέσουμε να εξαντλήσουμε το πιθανό στα έσχατά του όρια" όπως λέει κι ένας μεγάλος δάσκαλος.
Αν θυμάσαι είχαμε ξαναπεί πως η ευτυχία είναι διαδρομή κι όχι κάποιο τέλος της. Αν σε κάθε τι που κάνουμε υπολογίζουμε πως τα αποτελέσματα δεν εξαρτώνται από εμάς τότε δεν θα έπρεπε να κάνουμε πολλά.
Έτσι όμως αποκλείουμε τη χαρά του αγώνα, την έκπληξη του θαύματος και την ικανοποίηση της περιπέτειας. Όλα αυτά ξέρεις συνιστούν τη ζωή. Ό,τι μέσω του φόβου την περιορίζει την κάνει φτωχότερη και μας αφήνει ανολοκλήρωτους σαν ανθρώπους.
Εάν πάλι βρίσκεις τον εαυτό σου αδύναμο για κάτι μοιράσου το και θα το προσπαθήσουμε όλοι μαζί. Είσαι στο Υπουργείο των ονείρων άλλωστε.
Πίστεψε στον εαυτό σου!Η νιότη είναι θεότης... μη το ξεχνάς...

filologina είπε...

Σε ευχαριστώ υπουργέ μου! Και μόνο τα λόγια σου με ανακουφίζουν.
Θα απαντήσω και εγώ λοιπόν στο ίδιο πνεύμα με τον αγαπημένο σου Ελύτη: Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή...
Πρέπει να δουλέψω την επιμονή μου. Όπως έλεγε κι η Αντιγόνη σε προηγούμενη αχτίδα: Αλωτόν γαρ το ζητούμενον... εκφεύγει δε τ' αμελούμενον.
Να είσαι καλά υπουργέ (με την αληθινή σημασία που της δίνεις) των ονείρων μας.