Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Αν ήμασταν ζώα...

2 σχόλια:

ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ είπε...

Όταν η βία έχει σαν αποδέκτη το παιδί, το παράπονο και η θλίψη αποτυπώνεται τόσο έντονα στα πληγωμένα μάτια του.
Η κακομεταχείριση, η κακοποίηση σκοτώνει την ψυχή του, τον αυτοσεβασμό, την εμπιστοσύνη του και πολύ περισσότερο όταν τα βιώνει από εκείνους που λέγονται γονείς του.
Τα ζώα στο video, παραδίδουν μαθήματα τρυφερής αγάπης, στοργής και φροντίδας για τα μικρά τους, και τα προστατεύουν όταν χρειάζεται με ιδιαίτερη αυταπάρνηση.
Σε όλα τα παιδιά αξίζει μια ζωή ασφαλής, αρμονική, ισορροπημένη.
Η οικογένεια, η κοινωνία, το κράτος οφείλουν να εξασφαλίζουν τέτοιες συνθήκες.
Όπως ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών: «το παιδί, λόγω της σωματικής και διανοητικής του ανωριμότητας, χρειάζεται ειδική προστασία και φροντίδα, συμπεριλαμβανομένης και της κατάλληλης νομικής προστασίας, τόσο πριν όσο και μετά τη γέννηση του» και καταλήγει:
«είναι σημαντικό να προετοιμαστεί το παιδί πλήρως για να ζήσει μία ατομική ζωή στην κοινωνία και να ανατραφεί μέσα στο πνεύμα των ιδανικών και ειδικότερα μέσα στο πνεύμα ειρήνης, αξιοπρέπειας, ανοχής, ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης».
Θέλω να αφιερώσω σ’ όλα τα παιδιά, που είναι το μέλλον τούτου του δύσκολου και ακαταλαβίστικου κόσμου μας, ένα τρυφερό ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου με τίτλο:

"Τα λουλούδια προσεύχονται για τα παιδιά"

"Αναδύθηκε δάσος ζοφερό
απ' το πνεύμα μας
κι εκάλυψε τον ορίζοντα.
Μόνο ατραποί τρυπώνουν
και χάνονται μέσα στο φόβο.
Μέλλον δεν φαίνεται.
Τρέχουν, χορεύουν ανύποπτα
για ό,τι γίνεται πάνω τους
τα παιδιά, ενώ γέρνοντας γύρω
και κάτω απ' τα πόδια τους, (ως
ν' ακούν τη βοή και να βλέπουν
το σύννεφο) σαν ένα απέραντο
υπαίθριο εκκλησίασμα
τα λουλούδια προσεύχονται".

Το χαμόγελο και η ελπίδα θα φωλιάζει στη ματιά τους κάθε στιγμή που θα αισθανονται την αληθινή μας αγάπη.

filologina είπε...

Συμφωνώ με όσα αναφέρεις Ενδεελέχεια. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό να κατηγορούμε τα ζώα και να φερόμαστε σε πολλά σημεία χειρότερα από αυτά. Αλήθεια δεν είναι πως τα ζώα δε σκοτώνουν ζώα του είδους τους; Σε εμάς όμως ο φόνος εκτός από σωματικός είναι τις περισσότερες φορές ψυχικός και ισόβιος.